A:â € ¢ Gazy żrące i kwaśne
• Masa powłoki cynkowej na zbrojenie z drutu ocynkowanego
â € ¢ Emisja dymu
• Test propagacji płomienia dla wielu kabli
• Test skurczu izolacji
• Test na ścieranie
A:Po pierwsze, ważne jest, aby odłączyć instalację od zasilania przed przystąpieniem do sprawdzania lub naprawy zalanych kabli. Z oczywistych powodów im szybciej ustąpi powódź i zostaną podjęte działania, tym bardziej prawdopodobne jest, że kable nie zostaną naruszone. Dowiedz się, co zrobić, gdy woda opadnie.
A:W Stanach Zjednoczonych mniejsze przewody są mierzone za pomocą amerykańskiego miernika drutu (AWG). W systemie mierników im wyższa liczba, tym mniejszy będzie kabel. W przypadku większych drutów stosuje się okrągłe mils. Rozmiary MCM, zwane również kcmilami (kilokolowymi mililitrami), są przeznaczone dla jeszcze większych kabli. Jeden MCM odpowiada tysiącowi okrągłych mil.
A:UL to skrót od „Underwriter” Laboratory ”i jest niezależną amerykańską organizacją badawczą, podobną do niemieckiego VDE. W oparciu o National Electrical Code (NEC, zwany również NFPA 79) - normę bezpieczeństwa obowiązującą w USA dla instalacji elektrycznych - Underwriter's Laboratory określa normy dla komponentów elektrycznych i ich obszarów zastosowania. Atesty UL są również uznawane za standardy bezpieczeństwa w wielu innych krajach ze względu na surowe wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej określone w NEC.
A:Verband der Elektrotechnik, Elektronik und Informationstechnik - bardziej znany jako VDE - to Stowarzyszenie na rzecz Technologii Elektrycznych, Elektronicznych i Informatycznych oraz związanych z nimi nauk, technologii i zastosowań.
A:W żadnym wypadku kable i przewody nie mogą działać jak bezpieczniki umożliwiające rozprzestrzenienie się ognia. Nie mogą służyć jako paliwo do ognia i nie powinny uwalniać żadnych niebezpiecznych substancji. Dokładnie tak dzieje się z materiałami, których uniepalnienie jest oparte na halogenach - czyli fluorze, chlorze, bromie czy jodzie. Halogeny są obecne w polimerach, takich jak PVC, FEP i PTFE. Materiały PUR, PP, P i TPE są często dodawane jako środki zmniejszające palność. Mogą uciec w przypadku pożaru i zdusić otaczające płomienie. Później jednak łączą się z parą wodną, tworząc kwasy, które powodują podrażnienia oczu, skóry i układu oddechowego, a także atakują metal i szkło.
