Dotyczy pojedynczego rdzeniado posiadania tylko jednego przewodnika w warstwie izolacyjnej. Gdy napięcie przekracza 35 kV, stosuje się większość kabli jednożyłowych, a relację pomiędzy rdzeniem drutowym a metalową warstwą ekranującą można uznać za relację pomiędzy cewką a żelaznym rdzeniem w uzwojeniu pierwotnym transformatora. Kiedy Akabel jednożyłowyrdzeń przepływa prąd, linie pola magnetycznego przecinają aluminiową lub metalową warstwę ekranującą, powodując indukowanie napięcia na obu końcach.
1. Aby zapobiec działaniu siły elektrycznej spowodowanej zwarciem, należy stosować kable jednożyłowe o odpowiedniej wytrzymałości
(1) Elementy nośne są trwale zamocowane, aby wytrzymać siłę elektryczną odpowiadającą oczekiwanemu prądowi zwarciowemu.
2. Specjalne środki ostrożności w przypadku wysokiego napięcia prądu przemiennegokable jednożyłowe: W liniach wysokiego napięcia prądu przemiennego należy w miarę możliwości stosować kable wielożyłowe. Jeżeli w obwodach o dużych prądach roboczych potrzebne są kable jednożyłowe, należy podjąć następujące środki ostrożności:
(1) Kabel powinien być nieopancerzony lub opancerzony materiałami niemagnetycznymi. Aby uniknąć powstawania prądów cyrkulacyjnych, metalową warstwę ekranującą należy uziemić tylko w jednym miejscu.
(2) Wszystkie przewody w tym samym obwodzie powinny być umieszczone w tej samej rurze, kanale lub kanale lub wszystkie przewody fazowe powinny być zainstalowane i zamocowane razem za pomocą zacisków drutowych, chyba że są wykonane z materiałów niemagnetycznych.
(3) Podczas instalowania dwóch, trzech lub czterech kabli jednożyłowych w celu utworzenia obwodów jednofazowych, obwodów trójfazowych lub obwodów trójfazowych i z przewodem neutralnym, kable powinny stykać się ze sobą tak bardzo, jak to możliwe. We wszystkich przypadkach odległość pomiędzy zewnętrznymi warstwami ochronnymi dwóch sąsiednich kabli nie powinna przekraczać średnicy jednego kabla.
(4) Jeżeli w pobliżu stalowej ściany ładowni musi być zainstalowany kabel jednożyłowy o prądzie znamionowym większym niż 250 A, odstęp pomiędzy kablem a ramieniem ładowni powinien wynosić co najmniej 50 mm. Z wyjątkiem kabli należących do tego samego obwodu prądu przemiennego ułożonych w kształcie trzech liści.
(5) Nie należy stosować materiałów magnetycznych pomiędzy kablami jednożyłowymi w tej samej grupie. Gdy kable przechodzą przez blachy stalowe, wszystkie przewody w tym samym obwodzie powinny przechodzić razem przez blachę stalową lub dławnicę, tak aby pomiędzy kablami nie było materiału magnetycznego, a odstęp między kablami a materiałami magnetycznymi nie powinien być mniejszy niż 75 mm. Z wyjątkiem kabli należących do tej samej pętli komunikacyjnej i ułożonych w kształcie trójlistka.
(6) Aby zapewnić, że impedancja obwodu trójfazowego o równoważnej długości, składającego się z kabli jednożyłowych o przekroju poprzecznym przewodu równym lub większym niż 185 mm2, jest w przybliżeniu równa, każdą fazę należy zamienić raz w odstępie nie większym niż 15 m. Alternatywnie kabel można ułożyć w kształcie trójlistka. Jeżeli długość ułożenia kabla jest mniejsza niż 30 m, powyższe środki nie muszą być podejmowane.
(7) Kiedy kilkakable jednożyłowesą połączone równolegle w każdej fazie linii, wszystkie kable powinny mieć tę samą ścieżkę i równy przekrój. Natomiast kable należące do tej samej fazy należy w miarę możliwości układać naprzemiennie z kablami innych faz, aby uniknąć nierównomiernego rozkładu prądu.
